Vervullen van Laatste Wensen: Een Eer en Troost

Summary

In de afgelopen decennia is de zorg voor patiënten drastisch veranderd. Waar vroeger de patiënt centraal stond, is dat tegenwoordig vaak niet meer het geval. Dit is een gemis dat we met Stichting Ambulance Wens proberen op te vangen. Onze stichting is ontstaan uit een simpel maar krachtig idee van Kees Veldboer, een ambulancechauffeur die in 2007 besloot om de laatste wensen van terminaal zieke patiënten te vervullen. Het begon allemaal met een zeekapitein die nog één keer het water op wilde. Dit leidde tot de oprichting van de stichting, die inmiddels is uitgegroeid tot een organisatie met tien ambulances en honderden vrijwilligers.

Onze missie is om terminaal zieke patiënten een laatste wens te vervullen, of dat nu een bezoek aan het strand is, een bruiloft, of zelfs een uitvaart. We zijn volledig afhankelijk van donaties en hebben in de loop der jaren al 24.000 wensen vervuld. De kosten voor een gemiddelde wens bedragen ongeveer 450 euro, maar we doen ook internationale ritten. Het is belangrijk om niet te lang te wachten met het indienen van een wens, want soms zijn we te laat en kan de patiënt er niet meer van genieten.

Onze ambulances zijn speciaal ontworpen voor comfort, met dikkere matrassen en vrolijke kleuren. We hebben een netwerk van vrijwilligers, waaronder verpleegkundigen en chauffeurs, die ervoor zorgen dat elke wens zo comfortabel en veilig mogelijk wordt uitgevoerd. We werken samen met andere organisaties en hebben contacten in 13 landen, zodat we ook internationale wensen kunnen vervullen.

Het is een emotioneel zware taak, maar de voldoening die we krijgen van het vervullen van een laatste wens is onbetaalbaar. We kunnen de mensen niet beter maken, maar we kunnen ze wel een mooie dag bezorgen. Het is een eer om deel uit te maken van deze bijzondere momenten in het leven van mensen en hun families.

Key Takeaways

- De zorg voor patiënten is in de loop der jaren veranderd, waarbij de patiënt vaak niet meer centraal staat. Stichting Ambulance Wens probeert dit gemis op te vangen door terminaal zieke patiënten een laatste wens te vervullen, waarbij de patiënt en zijn of haar wensen weer centraal staan. [46:23]

- Het idee voor de stichting ontstond toen Kees Veldboer een terminaal zieke zeekapitein nog één keer het water op liet gaan. Dit inspireerde hem om een stichting op te richten die inmiddels duizenden wensen heeft vervuld, met behulp van donaties en een netwerk van vrijwilligers. [49:51]

- Het is belangrijk om niet te lang te wachten met het indienen van een wens, omdat de gezondheid van de patiënt snel kan verslechteren. De stichting kan snel handelen, zelfs binnen een uur, om ervoor te zorgen dat de wens nog vervuld kan worden. [53:12]

- De stichting werkt samen met andere organisaties en heeft contacten in 13 landen, waardoor ook internationale wensen vervuld kunnen worden. Dit laat zien dat er geen grenzen zijn aan de liefde en zorg die we kunnen bieden. [56:02]

- Het vervullen van een laatste wens is emotioneel zwaar, maar de voldoening en de glimlach op het gezicht van de patiënt maken het de moeite waard. Het is een eer om deel uit te maken van deze bijzondere momenten in het leven van mensen en hun families. [58:22]

Youtube Chapters

- [00:00] - Welcome
- [46:23] - De patiënt centraal
- [49:51] - Ontstaan van de stichting
- [53:12] - Belang van tijdige wensen
- [56:02] - Internationale samenwerking
- [58:22] - Emotionele impact
- [01:01:09] - Comfort en zorg
- [01:03:07] - Samenwerkingen en donaties
- [01:06:14] - Vragen en afsluiting

Study Guide

Bijbelstudiegids: Stichting Ambulance Wens

Bijbellezing:
- Matteüs 25:35-40: "Want Ik had honger en u gaf Mij te eten; Ik had dorst en u gaf Mij te drinken; Ik was een vreemdeling en u nam Mij op; Ik was naakt en u kleedde Mij; Ik was ziek en u bezocht Mij; Ik was in de gevangenis en u kwam naar Mij toe. [...] Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan."

Observatievragen:
1. Wat inspireerde Kees Veldboer om Stichting Ambulance Wens op te richten? ([46:23])
2. Hoeveel ambulances en vrijwilligers heeft de stichting momenteel? ([49:51])
3. Wat zijn enkele voorbeelden van wensen die de stichting heeft vervuld? ([53:12])
4. Hoe snel kan de stichting reageren op een spoedwens? ([56:02])

Interpretatievragen:
1. Hoe weerspiegelt de missie van Stichting Ambulance Wens de boodschap van Matteüs 25:35-40 over zorg voor de minste onder ons?
2. Waarom is het belangrijk dat de patiënt centraal staat in de zorg, zoals benadrukt in de stichting? ([46:23])
3. Wat zegt de bereidheid van de stichting om internationale wensen te vervullen over de grenzen van liefde en zorg? ([56:02])
4. Hoe kan het vervullen van een laatste wens een impact hebben op zowel de patiënt als de vrijwilligers? ([58:22])

Toepassingsvragen:
1. Heb je ooit een situatie meegemaakt waarin je iemand kon helpen zijn of haar laatste wens te vervullen? Hoe voelde dat? ([58:22])
2. Hoe kun je in je eigen leven meer aandacht besteden aan de wensen en behoeften van anderen, vooral degenen die ziek of in nood zijn? ([46:23])
3. Wat zijn enkele praktische manieren waarop je kunt bijdragen aan organisaties zoals Stichting Ambulance Wens, of het nu gaat om tijd, geld of andere middelen? ([49:51])
4. Hoe kun je ervoor zorgen dat je niet te lang wacht met het vervullen van belangrijke wensen of behoeften van mensen om je heen? ([53:12])
5. Welke stappen kun je nemen om ervoor te zorgen dat je in je eigen leven de patiënt of de persoon in nood centraal stelt, zoals de stichting dat doet? ([46:23])
6. Hoe kun je in je gemeenschap een cultuur van zorg en medemenselijkheid bevorderen, vergelijkbaar met de missie van Stichting Ambulance Wens? ([56:02])
7. Denk aan een moment waarop je iemand een glimlach kon bezorgen. Wat kun je doen om vaker zulke momenten te creëren? ([58:22])

Devotional

Day 1: De patiënt weer centraal stellen
De zorg voor patiënten is in de afgelopen decennia veranderd, waarbij de patiënt vaak niet meer centraal staat. Stichting Ambulance Wens probeert dit gemis op te vangen door terminaal zieke patiënten een laatste wens te vervullen, waarbij de patiënt en zijn of haar wensen weer centraal staan. Het idee is om de menselijkheid terug te brengen in de zorg, door te luisteren naar de diepste verlangens van de patiënten en hen een moment van vreugde en vervulling te geven. Dit initiatief herinnert ons eraan dat, zelfs in tijden van ziekte en naderend afscheid, de wensen en dromen van een persoon waardevol en betekenisvol zijn. [46:23]

"En de God van vrede zelf heilige u geheel en al, en geheel uw geest, ziel en lichaam mogen onberispelijk bewaard worden bij de komst van onze Heere Jezus Christus." (1 Thessalonicenzen 5:23, ESV)

Reflectie: Hoe kun je vandaag iemand in je omgeving centraal stellen door naar hun diepste wensen en behoeften te luisteren?

Day 2: De kracht van een eenvoudig idee
Het idee voor de stichting ontstond toen Kees Veldboer een terminaal zieke zeekapitein nog één keer het water op liet gaan. Dit inspireerde hem om een stichting op te richten die inmiddels duizenden wensen heeft vervuld, met behulp van donaties en een netwerk van vrijwilligers. Het laat zien hoe een eenvoudig idee, geboren uit medeleven en empathie, kan uitgroeien tot een beweging die levens verandert. Het herinnert ons eraan dat we allemaal de kracht hebben om een verschil te maken, ongeacht hoe klein onze acties ook lijken. [49:51]

"En laat ons op elkaar letten om elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken." (Hebreeën 10:24, ESV)

Reflectie: Wat is een eenvoudig idee dat je hebt gehad om anderen te helpen? Hoe kun je vandaag een eerste stap zetten om dat idee werkelijkheid te maken?

Day 3: De urgentie van tijdige actie
Het is belangrijk om niet te lang te wachten met het indienen van een wens, omdat de gezondheid van de patiënt snel kan verslechteren. De stichting kan snel handelen, zelfs binnen een uur, om ervoor te zorgen dat de wens nog vervuld kan worden. Dit benadrukt de urgentie van tijdige actie en het belang van alertheid en bereidheid om te handelen wanneer de gelegenheid zich voordoet. Het herinnert ons eraan dat sommige kansen maar één keer voorbij komen en dat we klaar moeten zijn om te reageren. [53:12]

"Zie dan nauwlettend toe hoe u wandelt, niet als onwijzen, maar als wijzen, en buit de geschikte tijd uit, omdat de dagen vol kwaad zijn." (Efeziërs 5:15-16, ESV)

Reflectie: Is er een situatie in je leven die vraagt om onmiddellijke actie? Hoe kun je vandaag de moed vinden om die stap te zetten?

Day 4: Grenzen overstijgen in liefde en zorg
De stichting werkt samen met andere organisaties en heeft contacten in 13 landen, waardoor ook internationale wensen vervuld kunnen worden. Dit laat zien dat er geen grenzen zijn aan de liefde en zorg die we kunnen bieden. Het benadrukt de kracht van samenwerking en de mogelijkheid om culturele en geografische barrières te overstijgen om een verschil te maken in het leven van anderen. [56:02]

"Want Hij is onze vrede, die de twee één heeft gemaakt en de scheidsmuur die vijandschap veroorzaakte, afgebroken heeft." (Efeziërs 2:14, ESV)

Reflectie: Hoe kun je vandaag de grenzen van je eigen comfortzone overstijgen om liefde en zorg te bieden aan iemand die dat nodig heeft?

Day 5: De onbetaalbare voldoening van dienstbaarheid
Het vervullen van een laatste wens is emotioneel zwaar, maar de voldoening en de glimlach op het gezicht van de patiënt maken het de moeite waard. Het is een eer om deel uit te maken van deze bijzondere momenten in het leven van mensen en hun families. Dit herinnert ons eraan dat ware voldoening vaak voortkomt uit het dienen van anderen, zelfs als het moeilijk is. Het is een oproep om ons leven te richten op het maken van een positieve impact, ongeacht de uitdagingen die we tegenkomen. [58:22]

"En wie onder u de eerste wil zijn, moet dienaar van allen zijn." (Markus 10:44, ESV)

Reflectie: Welke kleine daad van dienstbaarheid kun je vandaag doen om iemand anders vreugde te brengen, zelfs als het emotioneel uitdagend is?

Quotes

In 1981, dat is wel een tijd geleden, ben ik de opleiding in gegaan, de ouderwetse A -opleiding, misschien voor sommigen van jullie bekend. Daarom had ik het genoeg om Els Borst, onze toenmalige minister van Volksgezondheid, een hand te mogen geven. En die leerde mij, de patiënt staat centraal. Inmiddels in de loop der jaren is het leven wel iets anders veranderd. En kan ik u mededelen, dat de patiënt helaas niet echt meer centraal staat. [00:46:04]

En dan heb ik eigenlijk gelijk het sprongetje gemaakt naar onze stichting, waar de patiënt dus zeker centraal staat. Maar ook nog eens een keer de regie heeft over zijn of haar dag. Want wat doen wij als stichting Ambulance Wens? Ik zal eerst vertellen hoe die ontstaan is. Ongeveer in 2007 hadden wij Kees Veldboer. Kees Veldboer was een ambulancechauffeur. [00:46:38]

En die moest een oude zeekapitein, Mario genaamd, naar een behandeling brengen in het Erasmus. Door omstandigheden ging die behandeling niet door. Maar die ambu was wel de hele middag eigenlijk gereserveerd voor die Mario. Dus, zei Kees Veldboer, wat zullen we gaan doen? Nou, zei die Mario, eigenlijk wil ik nog wel heel graag een keertje het water op. En die man was echt terminaal wat dat betreft. [00:47:03]

En toen is het idee ontstaan door Kees aan de keukentafel met zijn vrouw Ineke. Ik ga gewoon een stichting beginnen. Om te zorgen dat iemand zijn laatste wens, de één ding wat hij nog heel graag wil doen, dat ik dat kan verzorgen. Als iemand dat niet met regulier vervoer kan, of medische zorg nodig heeft, of wat dan ook. Het eerste jaar heeft hij gewoon de ambulance geleend van zijn werk. [00:48:02]

Nou, inmiddels hebben wij tien ambulances die in principe iedere dag rijden. We hebben vrijwilligers. En dat zijn ongeveer een kleine 200 verpleegkundigen. Varierend van zorg. De ene heeft de intensive care en de andere werkt in een verzorgingstehuis. En afhankelijk van de patiënt die je meeneemt, wordt dat een beetje aangepast aan de zorg die de patiënt nodig heeft. [00:49:00]

We zitten door het hele land heen. Dus zeg maar 190 verpleegkundigen. 110 chauffeurs. En je gaat altijd met een chauffeur en een verpleegkundige. De mensen, of moeten de mensen, de patiënten die in de auto zitten, die hebben gratis. Alles gratis. En wij zijn afhankelijk van donaties. En dan ga ik nu even heel richting zeer speciaal voor ons ontworpen. Want het is niet zomaar een ambulance. [00:49:30]

Een gemiddelde wens is 450 euro. Ongeveer. Maar wij rijden ook op het buitenland. Want we hebben ook contact met 13 landen om ons heen. Waar onze oude ambulances naartoe gaan. En die hebben vaak niet zoveel ritjes. Dus dan kunnen die auto's gewoon nog heel goed gebruikt worden. Ja, wat heeft u wel eens nagedacht over wat je eigenlijk nog een keer zou willen doen? [00:50:23]

Eigenlijk, ja, palliatieve zorg nodig. En dan is de vraag, wat zou ik nog één keer willen? Nou, dat verschilt heel erg. Gewoon even naar huis. Je ligt al weken in een ziekenhuis. En je wilt toch even naar huis. Naar je hondje toe. Of je wilt naar het strand. Of je wilt heel graag nog naar de visclub. Waar je jaren iedere zaterdag kwam. [00:50:53]

En dan ga ik nu even heel richting zeer speciaal voor ons ontworpen. Want het is niet zomaar een ambulance. We hebben de hele binnenkant verwerkt met leuke kleurtjes en dingetjes. We hebben bijvoorbeeld een matras die dubbel zo dik is dan normaal in de ambulance. Ik weet niet of u wel eens ooit in de ambulance gelegen heeft. Maar dan heb je echt wel pijnierig als je daar uitkomt. [00:49:52]

En dan hebben we de spoedwens. En dat is een beetje de kracht van onze stichting. Als u nu belt en zegt, ja maar mijn vader is zo slecht en hij wil nog heel graag hierheen of daarheen. Dan hebben we binnen een uur een ambulance beschikbaar en een vrijwilliger. En dan in dit geval twee, een chauffeur en een verpleegkundige. [00:55:03]

Je zag echt aan die man, die brachten wij thuis. En je zag, nu is het goed. Nu kan ik me gewoon laten gaan. Ze had dat niet gedaan. En dan had die man gewoon niet in zijn eigen omgeving kunnen overlijden. Dus dat is het mooie. Iedereen denkt, nou, mensen die gaan sterven. Oud, versleten, noem maar op. Maar wij doen ook dit soort dingen. [00:56:16]

We kunnen de mensen niet beter maken, maar we kunnen wel een mooie dag bezorgen. En alle foto's die je ziet, er zijn die mensen alleen maar met een lach op hun gezicht. Deze twee mensen hebben dat voor mekaar gekregen. Kees Veldboer en Ineke Veldboer. En helaas is hij er niet meer en Ineke is er nog steeds. En die doet zeker nog hier en daar wat in het kantoor. [01:05:47]

Chatbot

Transcript

What was the most surprising thing in this sermon?

Were there any personal stories shared?