Trusting God: Lessons from the Golden Calf

En met dankbaarheid zeg ik, dat zien we hier gelukkig niet. Maar om ons heen wel, als je andere dorpen of steden bekijkt. Wat doe je dan? Nou, Roet zegt, niet vluchten in activiteiten, niet allerlei oplossingen gaan bedenken. Maar wachten op God. Niet niks doen, maar wel wachten op hem. [00:50:15]

En als Mozes onzichtbaar is, verdwijnt ook God uit beeld. En als de Heer onzichtbaar is, dan raak je de controle kwijt. Wachten op God. Wachten op wat Hij zegt. Wachten op zijn geboden. Het duurt allemaal veel te lang. De Heer is al onzichtbaar en nu wordt geloven in Hem ook nog eens ongrijpbaar. [00:52:51]

Maar liever op een manier waar wij iets mee kunnen, waar wij verder mee komen. Een God die we kunnen zien. Een God die je in je vingers hebt. Een God die is zoals jij die maakt. Die je kunt zien als jij dat wilt, of als jij hem nodig hebt. Daarom het gouden kalf. Maar geloven in een God die je kunt zien, dat is geen geloven. [00:54:59]

Soms maak je je eigen God en je eigen Gods beeld. En als je dat doet, wordt het vaak een God zonder de scherpe kantjes. Een God die je kunt uittekenen. Een God die je snapt. Een God die je in je vingers hebt. En het mooiste nog, een God die precies zo denkt als jij. [00:56:44]

En Mozes bonkt zo op Gods deur, die nog maar op een klein kiertje staat. Mijn brandende toren zal hen verteren. Dat geldt voor het volk. Als de Heer naar Mozes kijkt zegt hij uit jou zal ik een groot volk laten voortkomen. Het is bijna het verhaal van de zonvloed. [01:06:47]

En dat is misschien nog wel het meest bijzondere, en het evangelie uit dit hoofdstuk. Niet dat wij geneigd zijn om onze eigen goden te maken, onze eigen wegen te gaan, onze eigen geloof vorm te geven en in te richten. Niet dat wij van de Heer God en van zijn woord ons eigen geloof afleiden, dat ons soms nog wel lijkt te helpen ook. [01:08:35]

Het meest opvallende, en ook het mooiste vind ik van dit hoofdstuk is, wat het over God zegt. Het begon met mijn branden, de toren zal hem verteren. En toch beweegt hij. God laat zich veranderen, vermurven. De Heer luistert naar het gebed van Mozes. Er is een God die hoort en die genadig is. [01:10:33]

Je kunt denken dat je God in je vingers hebt. En dat denk je heel gemakkelijk. En zeker als je hier voorin staat en op een preekstoel staat. Dat ik denk dat ik wel weet hoe God is en dat aan jullie vertel. En dat je allemaal ja en amen moet zeggen en precies moet denken zoals ik denk. [01:11:15]

En ontdek hoe de Heer altijd anders is en hoger en genadiger in zijn liefde, in zijn grondeloze barmhartigheid. Je kunt hem niet vastleggen in je gedachten, je kunt hem niet uittekenen in je woorden. God beweegt toch. Vandaag is de eerste zondag van de lijdenstijd. En die boodschap is ook wat de lijdenstijd als evangelie laat zien. [01:12:58]

Diezelfde genade waardoor ook het kruis van de Heer Jezus verzoening brengt. Je wordt niet verteerd, niet verworpen, niet weggegooid. Nee, God beweegt en komt zelf in Jezus als de middelaar die alles wegdraagt voor jou en voor mij. Door het geloof in hem, zodat je leeft. Het leven ontvangt in zijn hoede. [01:13:52]

We danken u voor elkaar. We danken u voor het werk van uw heilige geest. We bidden u dat dat niet alleen vanmorgen in dit uur in deze kerk, maar ook heel deze week doorgaat. Dat we zo onze weg gaan met vertrouwen. Dicht bij u, luisterend naar uw woord. En in gehoorzaamheid en in afhankelijkheid. [01:22:01]

Ik wil u zo om uw troost en zegen voor elkaar, voor allen die we kennen, die we lief hebben. Voor deze wereld, voor wie weer naar school gaat of weer aan het werk gaat. Hoe we jong is en wie oud is. Heer gaat u met ons mee. Zie ons aan in genade. De genade door het kruis van de Heer Jezus Christus. [01:24:01]