God wordt voorgesteld als de perfecte Vader, die altijd op je wacht, ongeacht wat je hebt gedaan of hoe ver je bent afgedwaald. Zijn liefde is geduldig, onvoorwaardelijk en vol genade; Hij laat je de vrijheid om te gaan, maar verwelkomt je altijd weer thuis met open armen. Je hoeft niet bang te zijn dat je te ver bent gegaan of dat je zonden te groot zijn, want bij Hem is er altijd vergeving en een nieuw begin. [35:27]
Lucas 15:20-24 (NBV21)
20 Toen stond hij op en ging naar zijn vader. Zijn vader zag hem in de verte al aankomen, en kreeg medelijden. Hij rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem. 21 ‘Vader,’ zei zijn zoon tegen hem, ‘ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.’ 22 Maar de vader zei tegen zijn knechten: ‘Haal vlug het mooiste gewaad en trek het hem aan, doe een ring aan zijn vinger en trek hem sandalen aan. 23 Breng het gemeste kalf en slacht het. Laten we eten en feestvieren, 24 want deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden.’ En ze begonnen feest te vieren.
Reflectie: Is er een gebied in je leven waar je denkt dat je niet meer terug kunt keren naar God? Wat zou het voor jou betekenen om vandaag opnieuw naar Hem toe te gaan, zoals je bent?
De oudste zoon in de gelijkenis blijft thuis en doet alles ‘zoals het hoort’, maar zijn hart raakt verbitterd door vergelijken, jaloezie en het ontbreken van liefde. Hij mist de vreugde van het leven met zijn vader omdat hij zich richt op wat anderen krijgen en zichzelf vergelijkt, waardoor hij niet kan meegenieten van het feest van genade. Dit laat zien dat ook wie altijd ‘thuis’ is, zichzelf kan verliezen in hardheid en oordeel, en de uitnodiging nodig heeft om het feest van liefde en genade binnen te gaan. [40:52]
Lucas 15:28-32 (NBV21)
28 De oudste zoon werd woedend en wilde niet naar binnen gaan. Zijn vader kwam naar buiten en trachtte hem te bedaren, 29 maar hij zei tegen zijn vader: ‘Al jarenlang werk ik voor u en nooit ben ik u ongehoorzaam geweest. En mij hebt u nooit een geitenbokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren. 30 Maar nu die zoon van u is thuisgekomen, die uw vermogen heeft verkwanseld aan de hoeren, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.’ 31 Zijn vader zei tegen hem: ‘Jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou. 32 Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn? Want je broer was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden.’
Reflectie: Op welk moment heb jij jezelf betrapt op vergelijken of oordelen over anderen? Hoe kun je vandaag bewust kiezen om vreugde te vinden in Gods genade, ook voor anderen?
Het beeld van vaders is in deze wereld heel verschillend; niet elke vader is aanwezig, liefdevol of veilig. Sommigen hebben pijnlijke ervaringen met hun vader, anderen missen hun vader door verlies. Maar hoe gebroken of afwezig aardse vaders ook zijn, God blijft de volmaakte, trouwe Vader die je nooit loslaat en altijd in liefde op je wacht. [46:38]
Psalm 27:10 (NBV21)
10 Al verlaten mijn vader en mijn moeder mij, de HEER neemt mij liefdevol aan.
Reflectie: Welke ervaringen met je aardse vader beïnvloeden jouw beeld van God? Hoe kun je vandaag Gods volmaakte liefde als Vader toelaten, juist op plekken waar je gemis of pijn ervaart?
De jongste zoon keert terug met de erkenning van zijn zonden en het verlangen naar vergeving; dit is het hart van bekering. Thuiskomen bij God betekent niet alleen terugkeren naar een plek, maar met een nederig hart erkennen dat je genade nodig hebt. God wacht niet met verwijten, maar ontvangt je met open armen en een feest van vergeving, hoe ver je ook bent geweest. [52:19]
1 Johannes 1:9 (NBV21)
9 Belijden wij onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad.
Reflectie: Is er iets wat je vandaag aan God wilt belijden? Neem een moment om eerlijk te zijn tegenover Hem en vraag Hem om vergeving en een nieuw begin.
God nodigt je uit om het feest van zijn liefde en genade te vieren, niet alleen voor jezelf, maar ook samen met anderen. Het leven met God is bedoeld als een bron van vreugde, toekomst en hoop, waarin je mag delen in zijn overvloed, ongeacht je verleden of je prestaties. Laat je niet tegenhouden door schaamte, jaloezie of verdriet, maar stap het feest binnen dat God voor jou en anderen heeft klaargezet. [01:01:20]
Romeinen 15:13 (NBV21)
13 Moge God, die ons hoop geeft, u in het geloof geheel en al vervullen met vreugde en vrede, zodat uw hoop overvloedig zal zijn door de kracht van de heilige Geest.
Reflectie: Wat houdt jou vandaag tegen om de vreugde van Gods genade echt te ontvangen en te vieren? Hoe kun je vandaag een stap zetten om dat feest binnen te gaan – voor jezelf of samen met anderen?
Welkom in Gods huis, waar we samenkomen in de naam van de Heer die trouw is en ons nooit loslaat. Vandaag staan we stil bij het beeld van God als onze Vader, juist op Vaderdag, en lezen we de bekende gelijkenis van de verloren zoon. Vaak herkennen we onszelf in de jongste zoon: iemand die zijn eigen weg kiest, fouten maakt, maar uiteindelijk beseft dat hij genade en vergeving nodig heeft. God, als de perfecte Vader, wacht altijd op ons met open armen, ongeacht hoe ver we zijn afgedwaald. Zijn liefde en trouw zijn onvoorwaardelijk, en bij Hem is het altijd mogelijk om opnieuw thuis te komen.
Toch nodigt het verhaal ons uit om verder te kijken dan de standaarduitleg. Wie zijn wij in deze gelijkenis? Misschien lijken we soms meer op de oudste zoon: trouw, plichtsgetrouw, maar ook veroordelend en jaloers. De oudste zoon mist de vreugde en liefde, omdat hij zich vastbijt in vergelijking en oordeel. Jezus laat zien dat ook deze houding ons kan vervreemden van de Vader en van het feest van genade. Het is niet alleen de jongste zoon die verloren is, maar ook de oudste kan de weg kwijtraken als liefde en vreugde ontbreken.
Daarnaast werpt het verhaal vragen op over vaderschap. Niet elke vader is perfect; sommigen zijn afwezig, streng, of zelfs beschadigend. Anderen zijn liefdevol, maar soms te toegeeflijk. Het beeld van de vader in de gelijkenis is een spiegel voor ons allemaal: ouders, kinderen, gelovigen. Het laat zien dat opvoeden, liefhebben en grenzen stellen complex is, en dat we allemaal tekortschieten. Maar boven alles klinkt de uitnodiging van God: kom thuis, wie je ook bent, wat je ook hebt meegemaakt. Zijn liefde is groter dan onze fouten, zijn genade is dieper dan onze pijn. In Hem vinden we het echte thuis, waar vergeving, vreugde en een nieuw begin mogelijk zijn.
De Heere God is de perfecte vader, die altijd op jou wacht, die heel geduldig is, die van je houdt, die je niet opjaagt, die je wel telkens probeert om je te zoeken, die je telkens ook al vindt, maar die je toch de vrijheid laat als je thuis wilt komen. Kom op jouw tijd, kom op jouw moment, kom zoals je bent. [00:35:27]
De Heere God is de perfecte vader, die nooit niet thuis geeft, die altijd de telefoon oppakt, die altijd de deur open doet, die met open armen op jou staat te wachten. Welkom thuis. [00:35:53]
Jij als mens die fouten maakt, als mens die verdwaalt, als mens die jouw dagvader en naar een ver land gaat en alles doet wat God verboden heeft. En nadat je dan met al het geld wat je meegenomen hebt van thuis, groot feest hebt gevierd, een losbandig leven staat er. Het is een leven waarin je alles doet wat thuis verboden was, alles doet wat God verboden heeft. [00:36:21]
En mijn verkeerde dingen, mijn zonden kunnen nooit zo groot zijn dat ik niet meer terug kan komen bij God. Want er is vergeving. Want zo is God, de perfecte Vader. [00:37:17]
Nou die oudste zoon, en als je daarop lijkt, dan ken je daar misschien iets van. Die oudste zoon schiet daarin een beetje door. Als zijn broertje thuis komt, is hij verontwaardigd. Ik ben thuis geweest, al die tijd. Ik heb hard gewerkt, voor mijn vader. Ik heb al die tijd keurig geleefd, er niets op mij aan te merken. Ik ben, zeg maar, de ideale schoonzoon. Maar het lijkt alsof er in zijn leven weinig liefde is. Niet voor zijn broer, maar ook niet voor zijn vader. [00:39:20]
En als je het in zijn ogen verkeerd doet, dan kun je dat moeilijk weer goedmaken. En als je zijn ogen verkeerd doet, dan zul je dat van hem horen ook. Hoe kun je dat nou doen? Ben je wel goed bij je hoofd? Heb je nou zoveel gedronken, dat je je eigen bed niet eens meer kon vinden? Heb je nou in de kerk geen psalmen gezongen? Ben je nou op zondag aan het kuilen geweest? Of heb je op zondag een kalf laten komen? [00:41:19]
Jezus zegt aan het eind van het Johannes -evangelie...Zoiets tegen Petrus. Petrus kijkt eerst naar Jezus. Jezus zegt, volg mij als je mij lief hebt. Hoed mijn schapen, zorg voor mijn kudde. En dan kijkt Petrus naar Johannes. De discipel die Jezus lief heeft. En Petrus als een beetje als die oudste zoon gaat kijken. Want ik krijg dit van Jezus, dit is mijn taak die Jezus mij geeft. Maar hoe zal het met Johannes gaan? Dan zou Johannes misschien een plekje krijgen dat nog belangrijker is. Krijgt hij meer, meer verantwoordelijkheid? En dan zegt Jezus, daar heb je helemaal niks mee te maken. [00:42:28]
Nou die oudste zoon, die zou best een beetje ook een verloren zoon kunnen zijn. Een verloren kind, zodat het niet de gelijkenis van de verloren zoon is. Maar een gezin waar veel meer aan de hand is. Maar twee verloren kinderen. Die allebei, de vader, de perfecte vader, in zijn liefde en zijn genade zijn kwijtgeraakt. [00:43:31]
Zijn vaders altijd perfect? Nee, er zijn vaders met wie je zoveel hebt meegemaakt, dat je misschien met afschuw aan hen terugdenkt. Er zijn vaders die hun kinderen misbruiken. Geestelijk, door wat ze zeggen. Of door wat ze niet zeggen. En soms ook lichamelijk. En dat zijn de ergste dingen die je kunnen overkomen. Dingen waar je misschien niet eens over durft te praten. Die je niet met anderen durft te delen. Ook dat zijn vaders. [00:45:32]
Ja, vaders zijn niet altijd perfect. Moeten we ook op deze Vaderdag zeggen. En het kan ook heel anders. Dat je wel een goede en een lieve vader hebt gehad. Maar dat hij voor jouw gevoel veel te vroeg is overleden of weggegaan. Dat iets in het huwelijk niet goed zat. Of een ziekte. Of een ziekte. Ongeluk. Het beeld van vaders is heel verschillend. [00:46:18]
Je kunt je een beetje de jongste zoon voelen. Je hebt het thuis al gezien. Laat mij maar gaan. Laat mij maar de vrijheid ontdekken. Laat mij maar de wereld ingaan. En mijn eigen keuzes maken. Het gezeur altijd van de ouders. [00:49:36]
Je kunt als je oudste zoon zijn. Dat je altijd een beetje om je heen kijkt. Heb jij misschien meer dan ik? Ben jij belangrijker dan ik? Heb je hogere cijfers? Meer zakgeld? Verdien je meer met oppassen? Er zit een verschil tussen ons. En daar kun je zo in vastlopen. Dat je uiteindelijk zelf ook de weg kwijtraakt. Met je die oudste zoon. [00:49:52]
En als je vader bent. Of moeder. Want wat hier over vader gaat, kan natuurlijk net zo goed over moeders gezegd worden. Het is weer zo 'n verhaal waarin alleen mannen voorkomen. Het is misschien goed geweest als er ook nog een vrouw had meegedacht of meegesproken. Maar het zijn alleen mannen. [00:50:18]
maar ondertussen blijft natuurlijk wel dat het over god gaat en dat de jongste zonen ziet het ook aan de woorden die er gebruikt hij zegt niet van ik heb feest gevierd en ik heb honger en nu wil ik terugkomen gebruikte diepere woorden ik heb gezondigd zegt hij ik heb gezondigd tegen u en ik heb vergeving nodig ik heb genade nodig en zit misschien zelfs al iets van angst in angst dat hij niet meer welkom is angst dat de vader niet vergeeft angst dat de liefde van een vader inderdaad niet perfect is door die woorden die hij gebruikt de jongste zoon merken hier gaat het wel degelijk om bekering om echt afscheid nemen valt verkeerd is om echt heel klein terug te komen bij je vader je hemelse vader hem te vragen wilt u mij genadigd zijn wilt u mij in liefde aannemen mag ik weer bij u thuis komen [00:51:02]
en natuurlijk natuurlijk staat die vader dan nog te wachten natuurlijk is ook de jongste zoon welkom want zo is god onze perfecte vader hoe slecht en hoe afwezig aardse vader zou kunnen zijn hoeveel steken wij ook laten vallen god is in zijn liefde volmaakt in zijn trouw en in zijn genade en ook de jongste zoon is weer terug en welkom terug als hij bij zijn vader komt [00:52:19]
dat is dat is het evangelie dat is blijde boodschap dat is wat jezus gebracht heeft dat is waarom hij deze gelijkenis vertelt en ook in het rijtje van drie gelijkenissen je weet dat misschien lucas 15 begin met de honderd schapen die gewijd worden van een eentje kwijt is een van de honderd is kwijt jezus zoekt hem op en er is feest er is vreugde als hij terugkomt de tweede gelijkenis van de munt een van de tien munten die kwijt is en is vreugde als die ene munt teruggevonden is en hier zelfs een van de twee die terugkomt en het levert feest op het is feest als je zelfs hoe ver je ook ben weg geweest feest als je bij god terugkomt en thuis komt en god heus die oude koeien uit de sloot haalt en van allerlei dingen nog naar je hoofd slingend allerlei verwijten als god je opwacht en alleen maar zegt welkom thuis [00:52:59]
Het moment in ons leven dat we stoppen met alles wat niet goed is. En met u verder gaan. En bij u thuis komen. Oh, misschien een moment zoals er voor die oudste verloren zoon was. Die het nodig had om nog eens uitgenodigd te worden. Om niet vast te blijven zitten in vergelijking van jaloezie. Maar om ook het feest mee te vieren. Het feest van uw liefde. Het feest van uw genade. Het feest van toekomst en leven. Door Jezus Christus, onze Heer. [01:00:32]
Heer, zo bidden we u. Wilt u voor ons allemaal vader zijn. Een goede vader. De perfecte vader. Zoals dat we onze aardsvader niet eens altijd kunnen zeggen. Wees zo onze vader. Door Jezus Christus, onze Heer. En geef dat we zo met u feest vieren. Nu en voor evig. [01:01:10]
We bidden u voor alle kinderen, alle jonge mensen, alle jongeren, alle jeugd. Die in deze wereld toch een bijzondere uitdaging hebben om te kijken.kiezen wie ze zijn, te ontdekken wie ze zijn, te kiezen voor een studie, een manier van leven, te kiezen voor wat we wel of niet goed vinden, voor wat we geloven, wat we meenemen van thuis en de eigen wegen die we gaan.Wilt u ons ook daarin vasthouden? Wees bij allen die jong zijn en hoe het in deze wereld, in deze tijd, misschien veel lastiger is dan vroeger. Heer wijs de weg en blijf trouw in uw liefde. En als nodig is, wilt u op hen en ons blijven wachten in uw liefde. [01:02:53]
En zoals heel verschillende mensen, ieder op ons eigen tempo misschien, op de weg te gaan van uw toekomst. Om zo eens bij u thuis te komen. We danken en bidden u zo in de naam van Jezus, die ons leert om u als vader aan te spreken, te aanbidden. En die ons zo leert om te bidden, onze vader die in de hemel zijt. [01:04:10]
I'm an AI bot trained specifically on the sermon from Jun 16, 2025. Do you have any questions about it?
Add this chatbot onto your site with the embed code below
<iframe frameborder="0" src="https://pastors.ai/sermonWidget/sermon/returning-home-embracing-gods-unconditional-love2" width="100%" height="100%" style="height:100vh;"></iframe>Copy