Day 1: God kent ons volledig en doorgrondt ons leven
God kent ieder van ons tot in het diepst van ons hart. Hij doorgrondt onze gedachten, onze vreugde en verdriet, onze angsten en onze hoop. Zelfs als wij onszelf niet volledig begrijpen, weet Hij precies wie wij zijn en wat wij nodig hebben. Dit besef mag ons troosten, want waar wij ook gaan of staan, God verliest ons nooit uit het oog. Zijn nabijheid is niet bedoeld om ons bang te maken, maar om ons te dragen, te troosten en te leiden, juist op de momenten dat het leven moeilijk is. [01:03:37]
Psalm 139:1-12 (NBV21) 1 HEER, u kent mij, u doorgrondt mij, 2 u weet het als ik zit of sta, u doorziet van verre mijn gedachten, 3 ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd. 4 Geen woord ligt op mijn tong, of u, HEER, kent het ten volle. 5 U omsluit mij, van achteren en van voren, u legt uw hand op mij. 6 Wonderlijk zoals u mij kent, het gaat mijn begrip te boven. 7 Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen, hoe aan uw blikken ontkomen? 8 Klom ik op naar de hemel – u tref ik daar aan, lag ik neer in het dodenrijk – u bent daar. 9 Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad, al ging ik wonen voorbij de verste zee, 10 ook daar zou uw hand mij leiden, zou uw rechterhand mij vasthouden. 11 Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken, het licht om mij heen veranderen in nacht,’ 12 ook dan zou het duister voor u niet donker zijn – de nacht zou oplichten als de dag, het duister helder zijn als het licht.
Reflectie: Op welke momenten in jouw leven heb je ervaren dat God jou volledig kent en nabij is, zelfs als je je onbegrepen of alleen voelde?
Day 2: Jezus is de Goede Herder die zijn leven geeft
Jezus noemt zichzelf de Goede Herder die zijn schapen kent en zijn leven voor hen geeft. Hij roept ons bij onze naam, en wij mogen zijn stem leren herkennen en volgen. Zijn liefde gaat zo ver dat Hij zichzelf opoffert voor ons, zodat wij vergeving en nieuw leven ontvangen. In het beeld van de herder en de schapen ligt diepe troost: wij zijn nooit alleen, want de Herder waakt over ons, leidt ons en beschermt ons, zelfs door de dood heen. [01:10:29]
Johannes 10:11-15 (NBV21) 11 Ik ben de goede herder. Een goede herder geeft zijn leven voor de schapen. 12 Een ingehuurde knecht, iemand die geen herder is en niet de eigenaar van de schapen, laat de schapen in de steek en vlucht zodra hij een wolf ziet aankomen – de wolf valt de kudde aan en jaagt de schapen uiteen. 13 De man is maar ingehuurd en de schapen kunnen hem niets schelen. 14 Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij, 15 zoals de Vader mij kent en ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen.
Reflectie: Hoe kun jij vandaag luisteren naar de stem van Jezus, de Goede Herder, en Hem volgen in vertrouwen?
Day 3: Gods alomtegenwoordigheid geeft geborgenheid, niet angst
Het besef dat God alles ziet en weet, kan soms beangstigend lijken, zeker als we ons bewust zijn van onze fouten en tekortkomingen. Maar de boodschap van de Bijbel is dat Gods alomtegenwoordigheid juist een bron van diepe geborgenheid is. Hij is niet als een strenge leraar die op onze fouten loert, maar als een liefdevolle Vader die ons nooit loslaat, zelfs niet als wij verdwalen of tekortschieten. Zijn nabijheid geeft ons veiligheid, houvast en moed om verder te gaan, ook als het leven verandert of moeilijk wordt. [01:03:37]
Psalm 139:7-12 (NBV21) 7 Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen, hoe aan uw blikken ontkomen? 8 Klom ik op naar de hemel – u tref ik daar aan, lag ik neer in het dodenrijk – u bent daar. 9 Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad, al ging ik wonen voorbij de verste zee, 10 ook daar zou uw hand mij leiden, zou uw rechterhand mij vasthouden. 11 Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken, het licht om mij heen veranderen in nacht,’ 12 ook dan zou het duister voor u niet donker zijn – de nacht zou oplichten als de dag, het duister helder zijn als het licht.
Reflectie: Waar in jouw leven kun je Gods nabijheid en geborgenheid vandaag bewust toelaten, juist op plekken waar je je onzeker of angstig voelt?
Day 4: Geloofsvertrouwen groeit door loslaten en overgave
Geloofsvertrouwen ontstaat vaak niet ineens, maar groeit door de jaren heen, soms langzaam en met vallen en opstaan. Het vraagt om loslaten van controle, van angst en van wat niet goed ging, en om overgave aan Gods liefde en genade. Zelfs als het leven verandert, als we moeten loslaten wat ons dierbaar is, mogen we leren vertrouwen dat God ons vasthoudt en leidt. Dit vertrouwen geeft rust, zelfs in het aangezicht van de dood, en opent de weg naar vrede en dankbaarheid. [01:07:09]
Filippenzen 4:6-7 (NBV21) 6 Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank Hem in al uw gebeden. 7 Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
Reflectie: Wat is één zorg of angst die je vandaag bewust in Gods handen kunt leggen, zodat Zijn vrede jouw hart kan vullen?
Day 5: Deel je geloof en laat het licht van Christus schijnen
Het is waardevol om niet te wachten tot het einde van je leven om te spreken over je geloof en je ervaringen met God. Door te delen wat je met de Heer hebt meegemaakt, bemoedig je anderen en laat je het licht van Christus schijnen in je relaties en omgeving. Openheid over je geloof, ook over je worstelingen en groei, helpt om muren af te breken en echte verbinding te maken met de mensen om je heen. Zo bouw je samen aan een gemeenschap waarin liefde, vergeving en hoop centraal staan. [01:09:17]
Mattheüs 5:14-16 (NBV21) 14 Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. 15 Ook steekt men geen lamp aan om die vervolgens onder een korenmaat weg te zetten; nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor iedereen in huis. 16 Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.
Reflectie: Met wie kun jij deze week een stukje van jouw geloofsweg delen, zodat het licht van Christus zichtbaar wordt in jouw omgeving?
Sermon Summary
Vandaag zijn we samengekomen om het leven van Pieter Boer te gedenken en afscheid te nemen, gedragen door het geloof dat de dood niet het laatste woord heeft. In het licht van Pasen brandt de paaskaars als teken van Christus’ opstanding en overwinning op de dood. We zoeken troost bij God, die ons kent en doorgrondt, zoals zo prachtig verwoord in Psalm 139. Deze psalm, die Piet dierbaar was, getuigt van een God die ons niet alleen doorziet in onze fouten en gebreken, maar ons ook omringt met liefde en nabijheid, zelfs als wij onszelf niet begrijpen of als angst en onzekerheid ons overvallen.
Het leven van Piet kende zijn mooie kanten, maar ook zijn moeilijke momenten. Hij was een man met sterke overtuigingen, soms rechtlijnig en scherp, wat soms tot afstand leidde in relaties. Toch was er in zijn laatste maanden een merkbare verandering: angst maakte langzaam plaats voor vertrouwen. In zijn gebeden en houding werd zichtbaar dat hij zich steeds meer geborgen wist bij God, ondanks zijn tekortkomingen. Dit geloofsvertrouwen groeide, misschien laat, maar het gaf hem rust om los te laten en uit te zien naar het leven bij de Heer.
De woorden van Jezus uit Johannes 10, waarin Hij zichzelf de Goede Herder noemt, zijn vandaag bijzonder troostrijk. Zoals schapen de stem van hun herder herkennen, zo mogen wij de stem van Christus leren kennen en volgen. Jezus is niet alleen de roepende Herder, maar ook Degene die zijn leven geeft voor zijn schapen. In Hem vinden wij vergeving, genade en de zekerheid dat zelfs de dood niet het laatste woord heeft. Dit is het fundament waarop wij mogen bouwen, ook als het leven verandert en wij geliefden moeten loslaten.
We worden uitgenodigd om niet alleen terug te kijken, maar ook vooruit: om ons door God te laten kennen, om het licht van Christus in ons leven toe te laten en te delen met elkaar. Juist in onze gebrokenheid en in het gemis mogen we elkaar opzoeken, vergeven en liefhebben, als leden van de kudde van de Goede Herder. In het vertrouwen dat God ons vasthoudt, mogen we verder gaan, met hoop en uitzicht op zijn toekomst.
Key Takeaways
1. God kent ons volledig, met al onze zwakheden, angsten en tekortkomingen, maar zijn kennis is geen bron van angst, maar van diepe geborgenheid. Zijn nabijheid is niet bedoeld om ons te veroordelen, maar om ons te dragen, te troosten en te leiden, zelfs als wij onszelf niet begrijpen. Dit besef mag ons rust geven, juist in tijden van verlies en onzekerheid. [63:37]
2. Het leven van geloof is een proces waarin angst kan plaatsmaken voor vertrouwen. Zelfs als geloofsvertrouwen pas laat in het leven groeit, is het nooit te laat om je over te geven aan Gods liefde en genade. De weg naar rust en vrede bij God is open, ook als het leven niet volmaakt is geweest. [66:24]
3. Jezus als de Goede Herder betekent dat wij niet alleen geroepen worden, maar dat er Iemand is die zijn leven voor ons geeft. Zijn offer is het fundament van onze vergeving en hoop. In het volgen van zijn stem vinden wij richting, kracht en de zekerheid dat de dood niet het laatste woord heeft. [70:29]
4. Het delen van geloof en kwetsbaarheid binnen familie en gemeenschap is van onschatbare waarde. Wacht niet tot het einde van je leven om te spreken over wat God voor je betekent, maar deel je ervaringen, je vragen en je vertrouwen met elkaar. Zo wordt het licht van Christus zichtbaar in relaties en groeit er echte verbondenheid. [69:17]
5. In het afscheid nemen en het omgaan met gemis worden we uitgenodigd om niet te blijven hangen in wat niet goed ging, maar om het licht van Christus te laten schijnen op onze pijn en gebrokenheid. Door te leven in vergeving en liefde, ontvangen we kracht om verder te gaan, gedragen door de hoop op Gods toekomst. [01:22:13] ** [82:13]
Psalm 139 is tegelijk ook beleidenis van David dat God hem altijd ziet en dan als een boodschap van troost en van hou vast. Waar ik ga, zit of sta, de levende God verliest mij en jou niet uit het oog. Waar ik mij ook bevind, op deze aarde of in het heelal, of ik leef of sterf, ik word overal en altijd door deze God gedragen. Met andere woorden, dat God alomtegenwoordig is en alles weet, dat roept geen angst op, maar juist een heel diep besef van geborgenheid. Van hou vast, van veiligheid. [01:03:02]
En als je daarbij stilstaat, dat God je zo kent, jou maar ook de mensen naast je en om je heen, de kerk of gemeente waartoe je behoort en wereldwijd, het zou je gaan duizelen. Het gaat je begrip te boven. Als je dat zou willen uitleggen, dat God ons allemaal zo kent en zo precies, dat hij weet wat jij nodig hebt en dat ook liefdevol geeft. Nou, dat is voor David niet alleen een uitdagende en een interessante gedachte, hij heeft dat aan een lijve zo ervaren. Zo, heren, kent en doorgrond u mij. [01:04:04]
U kent mij, heren, ook in de dagen dat ik ongehoorzaam ben, een eigen wegen ga of verdwaal. De momenten waarop ik u niet zie en niet lief heb en mijn naaste ook niet. En toch, heren, ondanks alles omringt u mij. Bent u nabij, legt u uw hand op mijn schouder, uw hand op mijn leven en belooft u, ik ben bij je. Altijd en overal. Niet om mij bang te maken, maar om me te helpen, om me te troosten in mijn verdriet, om mijn tranen te drogen. Ook op de moeilijke momenten die, denk ik, in elk leven zijn. [01:04:54]
En als je los moet laten, je grote rijbewijs, je auto, je huis op Portengen, je schaapjes, je zicht, je gehoor, je vrouw. En als je dan ook nog in angst leeft. En toch leek het het laatste jaar, de laatste maanden, alsof broeder Piet Boer daarin wel veranderde. Na die ziekenhuisopname, dat het aan de lisdodden niet meer lukte, een kamer in het kampje, het bleef moeilijk en hij ging heel erg op en neer in zijn gevoelens. Maar het leek alsof hij iets makkelijker en ook iets milder en iets vriendelijker werd. [01:05:52]
En achteraf zie je dat de angst zo steeds meer plaats maakte voor vertrouwen. Vertrouwen dat er ook voor hem en ondanks alles een plek bij God is. Geloofsvertrouwen. Vol geloofsvertrouwen staat er op de kaart. Het groeide langzaam en het kwam misschien laat, maar het was er wel en daarmee kon hij afscheid nemen. En dat is bijzonder om mee te maken. Toen Ad Westening daar vorige week als wijkenoudeling was, en ik een dag later, dan merkte hij hoe hij helder van geest was, maar voelde dat hij wel zwakker werd. Zijn lichaam was op, stervend dichtbij. [01:06:46]
En hij getuigde van zijn verwachting dat hij uitzag naar de Heer. En s 'nachts hoorden jullie hem hardop bidden. Niet meer de formuliergebeden die jullie herinnerden. Nog geeft dat onze zielen niet aan dit vergankelijk leven kleef, maar alles doet wat gij gebiedt en eindelijk bij u leeft. Ik denk dat het velen bekend is. Opeens hoorden jullie mooie gebeden. Persoonlijk en diep en warm. Een kant van je vader die je eigenlijk niet zo kende. Je kende wel zijn stem, maar misschien ging het vaak over koetjes en kalfjes. Of in zijn geval om de schaapjes en lammetjes. [01:07:28]
En dan zie je, dan voel je hoe mooi het is als je over je leven met de Heer die jou kent. En jij kent hem, die het licht is in je duisternis. Die je leidt met zijn hand en met je rechterhand jou vasthoudt. Wat zou het eigenlijk niet mooi zijn als je over dat leven in geloof al veel eerder spreekt en getuigt. Wat is het waardevol als je daarmee niet wacht tot je 92 bent. Tot in je laatste levensjaar. De laatste maanden of weken of dagen. En daarmee wil ik dan met jou, met u, niet alleen terugkijken, niet alleen danken voor het leven van Pieter Boer. [01:08:17]
Maar ook een beetje vooruitkijken. Vanuit Psalm 139 over de Heer die jou kent, die jou allang kent, van boven tot onder en van A tot Z. Laat jij je ook door hem kennen. Leer hem maar kennen. En alsjeblieft deel dat ook met elkaar. Juist omdat je het ervaren hebt hoe pijnlijk het is als deuren dicht zitten. Of als je op eieren moet lopen. Leg je alsjeblieft niet neer bij wat fout ging, maar laat dat licht van Christus oplichten in je leven. Het leven met God, maar daardoor ook het leven met je naasten. Je gezin, je familie, je leven in al die relaties waarin de Heer je een plaats geeft. [01:09:02]
Want je bent aan elkaar geschonken. En je hoort bij elkaar als kudde van de goede herder. Die zijn stem hoort. Daar begon ik net mee. Maar er staat meer. Jezus als goede herder roept niet alleen. Hij herdert niet alleen. Hij geeft ook zijn leven voor de schapen. En dat is het wonder van wie Jezus is. Dat hij zijn leven geeft. En zo mijn zonde wegdraagt. Als het lam van God. Dat hij zo alle schuld vergeeft. Uit genade. Zo lief heeft God u en jou en mij gehad. Dat is de boodschap van Goede Vrijdag en Pasen. [01:09:56]
En je zingt ervan met bijna alle liederen van vanmorgen. Liederen vol geloof. Liederen van vertrouwen. Van kracht in mijn zwakheid. En overwinning in zijn naam. En ik besef dat het grote woorden zijn. Als we vandaag botsen op de realiteit van sterven. Van afscheid nemen. Van gemengde gevoelens. Van een begrafenis. Maar de psalm vertelt je. Wij leven nooit buiten het bereik van God. Zelfs niet als ons leven op aarde ophoudt. En de Heer heeft dat waargemaakt. Heeft dat laten zien in Jezus Christus. En juist op vandaag. [01:10:44]
Roep ik je ook op om te geloven. In hem die is opgewekt uit de dood. Als eersteling van wie bij hem horen. De dood heeft niet langer het laatste woord. De nacht ligt op als de dag. Zegt de psalm. De dood ligt op als het leven. Je einde ligt op in Gods toekomst. Onbegrijpelijk soms. Je ziet het niet en je voelt het niet. Maar laat dat... goede nieuws toch je licht zijn en je troost en je zegen persoonlijk en samen en zo nemen we vandaag afscheid van Piet Boer echtgenoot en vader opa en overgrootvader broer of zwager oom buurman, dorpsgenoot, gemeentelid met alles wat er op zo 'n dag door je hoofd en door je hart gaat zoek daarmee de Heer die je kent en doorgrond zoek naar die goede herder die zich laat vinden luister naar zijn stem en vind bij hem de kracht om te leven persoonlijk en samen en om te geloven op wegen van goedheid en zegen amen [01:11:36]
En we lazen dat gedeelte, omdat het zowel iets zegt over schapen, die voor Piet Boer zo belangrijk waren. Het ging er vaak over, ook toen hij niet meer voor ons kon zorgen. Jannie en Henk zeiden dan, die zorgen nu voor de schapen. Ze waren belangrijk voor hem en dit gedeelte zegt iets over Piet. Maar ook over Jezus als de goede herder. En zo over God, die ons kent. En dat is Psalm 139. Een psalm die al een tijdje met jullie vader meeging. Uit de Bijbel, maar ook gezongen. Een psalm die klonk op moeilijke momenten rond operaties of opnames in het ziekenhuis. [00:57:05]
En dat is de ernst waarmee de Bijbel over de Heren spreekt. Hij haat de zonde en hij wil niets liever dan dat je verandert en leeft in zijn liefde en trouw. Dat je vergeving ontvangt en ook anderen vergeeft en van anderen vergeving vraagt. Maar dat is niet het enige wat de Bijbel over de God vertelt. [01:02:38]
Maar ook in het leven van Piet. Ruim 92 jaar kun je net als bij jouzelf aanwijzen wat niet goed was. Fouten, gebreken. Dat hij erg rechtlijnig kon zijn. Zwart -wit dacht. Soms hoekig was in zijn communicatie. Scherp zelfs, te scherp. En niet altijd goed in staat om daarop terug te komen of om te veranderen. Niet iedereen heeft een moment gekregen waarvan Wim vertelde. Die vrachtwagen dat eigenlijk in een kort gesprek heel veel op zijn plaats viel en dat je samen door kon. En misschien wel dat onmacht of tragiek. Misschien ook onwil of angst. [01:01:18]
En het is pijnlijk om de gevolgen ervan te zien en te voelen dat er daardoor afstand ontstond tot mensen dichtbij en dat anderen van ver weg soms wel dichterbij konden komen. En Boer de Boer noemde dat soms wel, maar kon er moeilijk over praten. Hij wist ook dat het niet goed was, maar er bleef het soms ook bij. Een van de dingen die hij misschien onrustig en bang maakte. En zeker na het overlijden van jullie moeder en oma Hennie, zijn vrouw anderhalf jaar geleden, en van zwager en buurman Wim een jaar geleden, zag je bij hem de angst voor zijn gezondheid. De angst voor aftakeling, de angst voor het einde en ook iets van angst voor God. [01:01:54]
Want als God echt jou kent en alles van je ziet en weet, dan is hij ook angstaanjagend. En dat is de ernst waarmee de Bijbel over de Heren spreekt. Hij haat de zonde en hij wil niets liever dan dat je verandert en leeft in zijn liefde en trouw. Dat je vergeving ontvangt en ook anderen vergeeft en van anderen vergeving vraagt. Maar dat is niet het enige wat de Bijbel over de God vertelt. [01:02:38]
Soms zagen mensen in deze psalm het beeld oplichten van God als een politieagent. Een God die je leven tot op het bod doorzoekt en doorgrond, maar daarbij vooral op zoek is naar wat er verkeerd is en verkeerd gaat. Een God die met zijn scherpe blik letterlijk alles ziet. En die is als een leraar die bij een toets of een examen wantrouwend rondloopt. En soms zien mensen dat dreigende godsbeeld nog steeds op de achtergrond van deze psalm. [00:59:48]