In de Bijbel wordt nergens gesuggereerd dat we de narigheid maar moeten uitzetten tot Jezus terugkomt. Integendeel. Zo 'n mooi woord wat Paulus hier gebruikt. Integendeel. Dus integendeel, de Bijbel roept ons op tot een leven dat wakker, verwachtingsvol en vruchtbaar is. Wakker, hè? Dus wakker blijven.
En door de hele Bijbel heen, ik zeg dat altijd als intro en ik blijf het zeggen, zien we dus hoe God mensen verschuift van proberen naar vertrouwen, van maskers naar waarheid, van tekort naar roeping, van gebrokenheid naar genade. En niet alleen structuren en maniertjes schuiven mee, maar ook harten, vooral harten, daar gaat het altijd weer om ergens. Dus God beweegt en wij mogen meebewegen. Dus shift happens.
[00:24:55]
Jezus zei ooit tegen een fariseer, en hier hangen we dit allemaal aan op. Johannes 3, vers 16, want God had de wereld zo lief, dat hij zijn enige zoon heeft gegeven, omdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
[00:25:36]
Paulus verkondigt dan ook een aantal serieuze verschuivingen of shifts, ten opzichte van hoe we het altijd deden en geloofden. En Paulus was hoopvol. De laatste keer hebben we deze tekst echt laten blinken, maar ik ga hem nog een keer noemen, want hij zei, Ik ben ervan overtuigd dat hij, die in u een goed werk begonnen is, dat ook zal voltooien tot op de dag van Christus Jezus. Shift happens. Met een F. En Christus zal de shift voltooien, dus Paulus helpt ons met het bewegen in dit proces.
[00:26:11]
We zagen dat ons verhaal pas echt tot bloei komt binnen het grotere verhaal van Gods liefde. En vandaag zetten we daarin een volgende stap.
[00:27:05]
Boven alles gaat pinksteren over een doorbraak in verdeeldheid. En bij Paulus krijgt dit moment dan een nieuwe theologische dimensie.
[00:27:53]
Paulus zegt dat de gemeente geen opteldzom is van losse overtuigingen of individuen die toevallig bij elkaar zitten. Maar dat besef leek blijkbaar verdwenen, wat overbleef was verdeeldheid, onzichtbare muren, subtiele rangordes en de gemeente treigde uit elkaar te vallen.
[00:33:00]
Het is geestelijke stilstand verpakt als verdraagzaamheid voor de breuklijnen. Dus ook vandaag zijn diezelfde breuklijnen niet ver weg. Ze zitten niet altijd in grote conflicten of uitgesproken meningsverschillen, maar in de stille aannames die we over elkaar doen.
[00:33:58]
En nog sterker, het is het onkruid van de tijdgeest. En hier komt het gedeelte. Denk aan Israël en Gaza. Je kunt nauwelijks rouwen om slachtoffers aan beide kanten zonder verdacht gemaakt te worden. Of aan de oorlog in Oekraïne waar vermoeidheid en verdeeldheid binnensluipen in wat ooit brede solidariteit was.
[00:35:35]
En als we echt ontmoeten kunnen we niet langer doen alsof we alleen staan en het zijn alleen nog maar de christenen dan heb ik het nog niet eens over de wereld in de wereld is het ieder voor zich onrecht wordt weg kijken en wordt verschil meteen conflict wacht dat is ook de kerk dit alles is het onkruid van de tijdgeest shit happens zonde f die breuklijnen zijn niet nieuw maar hier is wat wel nieuw is hoe normaal het allemaal voelt voelt zo normaal het is er gewoon en dat is misschien wel het pijnlijkste van alles hoe normaal het voelt het voelt zo normaal het is er gewoon misschien is dat wel het bangstig genoeg van alles dat dat niemand zich er nog over verbaast we we noemen het realisme maar in feite is het onverschilligheid en het is het nieuwe normaal maar het is niet normaal het is gewoon niet normaal
[00:40:32]
Ik geloof in dit krachtige visioen van Paulus. Die zegt, wij zijn allen gedoopt in één geest en zijn daardoor één lichaam geworden. Of we nu Joden of Grieken zijn, slaven of vrije mensen, Palestijnen of Oekraïners, Israëli's of Russen. Homo of straight, man of vrouw, of alles ertussenin en daarbuiten. Wij zijn allen van één geest doordringd, één lichaam vele delen, verbonden doordringd, onmisbaar, vol zorg. Het is de shift van verdeeld naar doordringd met de geest.
[00:45:35]
Wat als kom Jezus kom niet een gebed is om uitredding, maar om inwoning. Niet haal ons hier weg alsjeblieft, maar kom hier wonen, in ons. Laat uw geest ademen in dit gebroken lichaam. Laat de wereld zien wie u bent en hoe wij verbonden zijn. Want waar uw geest is, daar wordt lichaam geboren. Als het ware een sociale reorganisatie. Een herschepping. Noem het maar, ik zeg maar wat, nieuwe schepping. Een nieuw wij. Een koninklijk normaal. Shift happens.
[00:47:17]
God neemt de last niet weg. Onze roeping blijft staan. Heb lief, ongeacht, wat dan ook. En de tweede wat opmerkelijk is, is dit. En hier wordt het weer leuk. God deelt de geest. God maakte Mozes zijn roeping vervolgens tot een gedeelde roeping. Zien we dat? Ja, God droeg een deel van de geest die op Mozes rustte over aan zeventig anderen, die als het ware het hele volk vertegenwoordigden. Het was dus op dat moment een beeld van één lichaam, met meerdere delen, met één geest.
[00:51:06]
De geest gaat zich niet aanpassen aan je persoonlijke voorkeuren en politieke denkbeelden. Roeping blijft, heb God lief, een ander als jezelf en maak alle volken tot mijn discipelen.
[00:51:57]
God zei niet tegen Mozes, weet je wat, ik geef die anderen in hun bubbeltje ook een beetje graag om hun ding te doen. Nee, hij zegt, ik zal de geest die op jou rust ook op hen leggen. Dezelfde geest, dezelfde roeping. Alsof God zei, wat jou in beweging houdt, wat jou draagt, wat jou richting geeft, dat wil ik niet in jou opsluiten, maar vermenigvuldigen.
[00:53:36]
We zijn niet verzamende gelovigen met losse vonkjes, maar één vlam waarin God zichzelf heeft uitgedeeld. En wat begon bij Mozes als een antwoord op uitputting, wordt bij Pinkster een wereldwijde beweging. Doe normaal, mensen.
[00:54:43]
En ik weet het, het klinkt zo mooi, die vrucht van de geest, maar probeer het maar eens. Liefde als iemand jou negeert of onderbreekt, vreugde als alles tegen zit, vrede als het nieuws je overspoelt, geduld als het maar niet beter wordt, vriendelijkheid als je gewoon moe bent, goedheid als je gekwetst bent, geloof als je gebeden onbeantwoord blijven, zachtmoedigheid als je op je strepen kunt gaan staan, zelfbeheersing wanneer de frustratie toeneemt.
[00:55:07]
Stel je dan voor, dat jij, op het moment dat je treigt te preken, niet veroordeeld wordt, maar gedragen, omdat iemand de geest met je deelt. Dat liefde niet van binnen moet worden opgewekt, maar van buiten wordt aangereikt, omdat iemand de geest met jou deelt. Dat zachtmoedigheid jou vindt, juist wanneer je het zelf niet kunt oprekken, omdat iemand de geest met jou deelt. Hoe groot zou het zijn als dat normaal werd? Niet alleen in de kerk, maar op je werk, op straat, in je gezin. Als de geest wordt gedeeld als het ware in het wild.
[00:56:01]
Dus hier is normaal. Integendeel. Juist die delen van het lichaam die het zwakst lijken zijn het meest noodzakelijk. Alsjeblieft. Je voor het eveneer van het lichaam. De delen van ons lichaam waarvoor we ons schamen en die we liever bedekken, behandelen we zorgvuldig en met meer respect dan die waarvoor we ons niet schamen. Die hebben dat niet nodig. God heeft ons lichaam zo samengesteld dat de delen die het nodig hebben ook zorgvuldig behandeld worden, zodat het lichaam niet zijn samenhang verliest. Maar alle delen elkaar met dezelfde zorg omringen. Wanneer één lichaamsdeel pijn leidt, leiden alle anderen meer. Wanneer één lichaamsdeel met respect beantwoordt, delen alle anderen in die vreugde.
[00:58:30]
Dus wat als jij vandaag God vraagt. Heer, deel de geest die op mij rust met anderen. Niet om mij geestelijk sterker te maken voor mezelf, maar om iets van u te delen met deze gebroken en verdeelde wereld. En wat als je daarnaast op dit bidt, en dat is nog veel, veel moeilijker. Heer, deel met mij de geest die op de anderen rust. Niet om te controleren, te corrigeren of te vergelijken, maar om te ontvangen wat ik zelf mis.
[01:00:40]
Wat als wij het nieuwe normaal worden? De vrucht van de geest, dat zichtbaar protest tegen het onkruip van de tijdgeest. Want dat zal de oogst van Pinksteren zijn. Dit. Wij worden het wonder dat deze wereld straks normaal zal noemen. Maar van de wereld zegt, het voelt zo normaal. Het voelt zo normaal. Shift happens.
[01:02:33]
