God roept ons op om sterk en moedig te zijn, niet omdat we het allemaal zelf moeten kunnen, maar omdat Hij ons belooft altijd bij ons te zijn, waar we ook gaan. In het leven, net als bij het volk Israël op de drempel van het beloofde land, kunnen we onzeker zijn over de toekomst of ons overweldigd voelen door wat voor ons ligt. Maar God zegt: “Je hoeft nergens bang voor te zijn, want Ik ben je God.” Zijn aanwezigheid is onze zekerheid, ook als we een nieuw seizoen ingaan of voor nieuwe uitdagingen staan. Vertrouw erop dat Hij je nooit alleen laat en je kracht geeft om door te gaan. [53:10]
Jozua 1:1-9 (NBV21)
1 Nadat Mozes, de dienaar van de HEER, gestorven was, sprak de HEER tot Jozua, de zoon van Nun, de rechterhand van Mozes:
2 ‘Mijn dienaar Mozes is gestorven. Maak je nu gereed om met heel dit volk de Jordaan over te steken, het land in dat Ik hun, de Israëlieten, geef.
3 Elk stuk grond dat jullie zullen betreden, geef Ik jullie, zoals Ik Mozes heb beloofd.
4 Jullie gebied zal zich uitstrekken van de woestijn tot aan de Libanon, en van de grote rivier, de Eufraat – het hele land van de Hethieten – tot aan de Grote Zee in het westen.
5 Zolang je leeft zal niemand standhouden tegenover jou. Zoals Ik met Mozes was, zal Ik met jou zijn. Ik zal je niet loslaten, je niet verlaten.
6 Wees vastberaden en standvastig, want jij zult dit volk het land laten beërven dat Ik hun voorouders onder ede heb beloofd.
7 Houd je vastberaden en standvastig aan de wet die Mijn dienaar Mozes je heeft opgelegd; wijk daar niet van af, naar rechts noch naar links, dan zul je slagen, overal waar je gaat.
8 Leg dat wetboek geen moment terzijde en verdiep je er dag en nacht in, opdat je je aan alles houdt wat erin geschreven staat. Dan zal alles wat je onderneemt voorspoedig verlopen.
9 Ik gebied je: wees vastberaden en standvastig, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want waar je ook gaat, de HEER, je God, is met je.’
Reflectie: Op welk gebied in jouw leven heb je vandaag moed nodig om een stap te zetten, vertrouwend op Gods nabijheid?
Het leven met God is als een wedloop: het vraagt om volharding, trouw en het maken van keuzes, ook als het moeilijk wordt. Paulus kijkt terug op zijn leven en zegt dat hij de goede strijd heeft gestreden en het geloof heeft behouden, ondanks tegenslagen en momenten van zwakte. Dit is een bemoediging dat het niet vanzelf gaat, maar dat God ons vasthoudt en beloont met het eeuwige leven als we volhouden. Laat je niet ontmoedigen door wat niet lukt, maar blijf gericht op de belofte van God en de hoop op zijn toekomst. [58:11]
2 Timoteüs 4:6-8 (NBV21)
6 Want voor mij is het einde nabij; mijn leven wordt al als een offer uitgegoten.
7 Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden.
8 Nu wacht mij de krans van de gerechtigheid, die de Heer, de rechtvaardige rechter, mij op die dag zal geven – en niet alleen mij, maar allen die naar zijn komst hebben uitgezien.
Reflectie: Welke “wedstrijd” of uitdaging in jouw geloofsleven vraagt vandaag om volharding, en hoe kun je daarin trouw blijven?
In het leven en in het geloof hoef je niet altijd te winnen of sterk te zijn; je mag falen, je mag verliezen, en toch ben je veilig bij God. Er is ruimte voor gebrokenheid, voor moeheid, voor het niet weten of niet kunnen. God nodigt je uit om met je pijn, je vragen en je mislukkingen bij Hem te komen. Zijn liefde en genade zijn niet afhankelijk van jouw prestaties. Hier mag je rust vinden, want bij Hem is een plek voor dwalers en valers, voor wie moe zijn en het niet meer weten. [14:42]
Mattheüs 11:28-30 (NBV21)
28 Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven.
29 Neem Mijn juk op je en leer van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden.
30 Want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.
Reflectie: Waar in jouw leven voel je de druk om altijd sterk te zijn, en kun je vandaag die last bij Jezus brengen?
De gemeente is als een lichaam waarin ieder een eigen plek en taak heeft, zichtbaar of onzichtbaar, jong of oud. Samen vormen we de gemeenschap van Christus, waarin we elkaar aanvullen, ondersteunen en samen bouwen aan Gods koninkrijk. Of je nu op de voorgrond staat of op de achtergrond werkt, jouw bijdrage is waardevol. God roept ons op om enthousiast en vurig van geest mee te doen, zodat zijn liefde zichtbaar wordt in de wereld. [40:39]
Romeinen 12:4-8 (NBV21)
4 Zoals ons ene lichaam vele delen heeft en die delen niet allemaal dezelfde functie hebben,
5 zo zijn we samen één lichaam in Christus en zijn we, ieder apart, elkaars lichaamsdelen.
6 We hebben verschillende gaven, onderscheiden naar de genade die ons geschonken is.
7 Wie de gave heeft te profeteren, moet die in overeenstemming met het geloof gebruiken. Wie de gave heeft te dienen, moet dienen. Wie de gave heeft te onderwijzen, moet onderwijzen.
8 Wie de gave heeft te bemoedigen, moet bemoedigen. Wie uitdeelt, moet dat zonder bijbedoeling doen. Wie leiding geeft, moet dat doen met volle inzet. Wie barmhartig is, moet dat met blij gemoed doen.
Reflectie: Op welke manier kun jij deze week actief bijdragen aan de gemeenschap, groot of klein, zichtbaar of onzichtbaar?
Gods genade maakt het mogelijk om steeds opnieuw te beginnen, ongeacht je verleden of je tekortkomingen. Waar het volk Israël bijna vastliep door hun eigen fouten, opende God toch de deur naar het beloofde land. Ook in jouw leven is het nooit te laat voor een nieuwe start met God. Hij vergeeft, tilt je op, en geeft je een toekomst vol hoop. Laat het verleden los en vertrouw erop dat God met jou een nieuw begin wil maken, elke dag weer. [14:46]
Jesaja 43:18-19 (NBV21)
18 Denk niet meer aan wat vroeger was,
let niet op wat voorbij is.
19 Zie, Ik ga iets nieuws verrichten,
nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt?
Ik baan een weg door de woestijn,
maak rivieren in de wildernis.
Reflectie: Wat zou het voor jou betekenen om vandaag een nieuw begin te maken met God, en welke stap kun je daarin zetten?
Na een warm en muzikaal begin, waarin we samen genoten van het ontbijt en prachtige liederen, stonden we stil bij het belang van gemeenschap en verbinding. In de Bijbel zien we hoe samen eten en vieren een diepere betekenis heeft: het is een teken van vreugde, verbondenheid en het delen van het leven met elkaar. Dit vormt de basis voor hoe we als gemeente samen optrekken, niet alleen op zondag, maar ook door de week, in alle facetten van het leven.
We lazen uit Jozua 1 en 2 Timotheüs 4, waar het beeld van de wedloop centraal staat. Net als het volk Israël staan wij aan het begin van een nieuw seizoen, een nieuwe etappe in ons leven en geloof. God roept ons op om sterk en moedig te zijn, niet omdat wij het allemaal zelf moeten kunnen, maar omdat Hij ons belooft altijd bij ons te zijn. Zijn nabijheid is geen automatisme, maar een uitnodiging om te leven in afhankelijkheid, gehoorzaamheid en vertrouwen. De geschiedenis van Israël laat zien dat het makkelijk is om te blijven hangen in klagen, ontevredenheid en eigenzinnigheid, waardoor je vastloopt en niet verder komt. Maar Gods genade maakt altijd een nieuwe start mogelijk. Hij vergeeft, geeft nieuwe kansen en nodigt ons uit om samen met Hem en elkaar het leven te delen.
Het leven met God is als een wedloop: het vraagt om volharding, trouw en het maken van keuzes, ook als het moeilijk is. Paulus getuigt daarvan in zijn brief aan Timotheüs: het geloofsleven is niet altijd makkelijk, maar het is de moeite waard om vol te houden. Je mag ook verliezen, je hoeft niet altijd sterk te zijn. Juist in onze zwakheid en gebrokenheid is er ruimte voor Gods genade en kracht. We mogen alles wat ons belemmert bij Jezus brengen, die alles voor ons gedragen heeft. Zo kunnen we, gedragen door Zijn liefde en Geest, samen bouwen aan Zijn gemeente en vol vertrouwen het nieuwe seizoen ingaan.
Add this chatbot onto your site with the embed code below
<iframe frameborder="0" src="https://pastors.ai/sermonWidget/sermon/embracing-community-and-gods-grace-in-our-journey" width="100%" height="100%" style="height:100vh;"></iframe>Copy