De Onvoorwaardelijke Liefde van de Vader

Maar weet je, we liepen al heel lang door die dierentuin en op een gegeven moment moesten we allemaal plassen. Dus wat doe je dan? Je gaat naar de wc. De meisjes kant en de jongens kant en we spraken af. We wachten hier op elkaar. Waar je je handen wast. En toen kwamen de meisjes allemaal tevoorschijn en één jongen, maar het kleine jongetje van vier, die was er niet. [00:21:55]

En daar zit hij dan. En dan, staat er, kwam hij tot zichzelf. Hij komt tot zichzelf. Geldgebrek, honger, eenzaamheid, zetten hem aan het denken. En hij kwam tot het inzicht dat hij zichzelf in de narigheid gebracht had. Dat hij anderen verdriet had gedaan. Tja, zo kan het gaan. Je kunt verdwaald zijn in het leven en het niet doorhebben. [00:45:55]

Maar hij begint steeds meer terug te verlangen naar huis, naar zijn vader. Het knaagt als hij hem weer aan zijn ziel. Thuis, was hij maar weer thuis. En dan zet hij de stap. Hij hakt de knoop door. En hij gaat terug naar huis, verarmd en hongerig. En hij bedenkt een plan. Als zoon hoeft hij niet meer aan te kloppen, want die rechten heeft hij verspeeld. [00:47:24]

En wij, hoe kijken wij, gelovigen die bij de vader thuis zijn, naar afhakers? Naar mensen die andere keuzes maken in hun leven? Of misschien wel zo leven dat je ze niet eens als buurman wil hebben? Hebben wij misschien ook snel ons oordeel klaar? Of proberen we deze mensen terecht te brengen, veilig thuis te krijgen? [00:54:55]

En die vader wil tot het uiterste gaan om zijn kind te redden. En hij haast zich. En om hard te kunnen lopen moet hij zijn gewaad een beetje omhoog houden. Want anders struikelt hij natuurlijk. En door zichtbaar voor iedereen, voor dat hele dorp te rennen. En dus een stuk van zijn blote benen te moeten laten zien. Maakt deze gerespecteerde oude vader zichzelf te schande. [01:00:48]

Hij draagt die schande die de zoon over de familie en de gemeenschap heeft gebracht zelf. Wat een schitterende verwijzing naar Christus. Aan het kruis. Die onze schande, onze fouten en tekortkomingen op zich nam. Om het voor ons mogelijk te maken om weer in een goede relatie met de vader te komen. [01:01:40]

Maar vergeet niet, wij zijn degene die de liefde van God aan iedereen moeten laten zien. Wij zijn hier op aarde zijn handen en voeten. En vergeet ook niet dat wij ook maar van genade leven. Jezus zocht zulke mensen dus juist op. En daar ergeren die leiders zich groen en geel aan. Niet dat Jezus de fouten van die mensen goed praat, nee, absoluut niet. [01:03:46]

Maar hij probeert uit te leggen dat niet alleen die anderen, maar dat wij allemaal op de een of andere manier tekort schieten. En dat God, ondanks dat, toch met iedereen een vader -kind relatie wil. Het verhaal is dan ook een uitnodiging voor iedereen. Een uitnodiging om eens eerlijk naar je leven te kijken en jezelf eens af te vragen. [01:04:38]

Want ergens, diep van binnen, verlangt iedereen naar vrede, naar rechtvaardigheid, naar gezien en begrepen te worden. Een verlangen naar een warm en veilig thuis. Naar God zelf. En dit verhaal is een oproep om tot jezelf te komen. Om op te staan en op weg te gaan naar huis. Naar die vader. Die nooit ophoudt, verlangend naar je uit te zien. [01:05:11]

En als je opstaat en vol verlangen naar die vader gaat. Weet dan dat God met open armen op je wacht. En dan heet Hij je hier en nu. En voor even. Welkom thuis. Amen. [01:05:56]

En dat we altijd die keuze hebben om tot onszelf te komen. Tot inkeer. En dat we kunnen opstaan. Opstaan uit wat voor situaties dan ook. Door onszelf veroorzaakt of ons gewoon maar overkomen. Laat uw woorden van hoop ons opnieuw overeind helpen. Zodat we ons begeven op de weg naar uw nieuwe wereld. Naar uzelf. Waar geen kwaad. Geen verdriet. Geen pijn. [01:17:48]

Ga heen in vrede en ontvang zijn zegen. De genade van de Heer Jezus Christus, de liefde van God en de gemeenschap van de Heilige Geest, zij en blijven met u allen. Amen. [01:31:59]